Terugreis naar Tilburg

Allereerst wil ik jullie trouwe mee reizigers bedanken dat jullie mee op avontuur zijn gegaan. Wij hebben genoten en jullie hopelijk ook van onze avonturen. Het waren 3 mooie weken waarin we ons geen seconde hebben verveeld. Vanmorgen was het weer vroeg dag. Onze eerste vlucht uit Las Vegas vertrok 09.40 uur. Twee uur van tevoren waren we er, inchecken en gaan. Nog één keer vanuit het vliegtuigraampje naar de Skyline van de Strip kijken...... Daar hingen we dan, hoog in de lucht. Mijn laatste dollar had ik nog vergokt in een reuze éénarmige bandiet in ons hotel waar je meer dan 8000 dollar mee kon winnen. Dat zou mooi geweest zijn, maar helaas. Het is dus toch waar wat de taxi chauffeur zei. Deze vroeg nl of wij wisten door wie Las Vegas gebouwd is........juist, door verliezers! Wisten jullie trouwens dat op het vliegveld van Las Vegas ook overal gokkasten staan? Echt! Zelfs daar kun je verder gaan met gokken of je laatste dollars nog verliezen hahaha. In het vliegtuig van Las Vegas naar Detroit hadden wij gek genoeg WiFi. Ongelofelijk, gratis nog wel en dat is niet voor niks. Ik ben gratis naar school geweest en niet.......snapte ;-) Had ik al verteld dat het me toch weer gelukt was in Vegas om patches met de politie te ruilen? Jawel, de aanhouder wint. Ik was gewoon het politiebureau binnen gewandeld. Ik vroeg of ze patches hadden en jawel hoor: "Hoeveel wil je er ruilen?" Hoppa, in de pocket. Toen ik me hierna omdraaide om weer verder te gaan, liep ik tegen een vitrine aan welke vol met merchandise lag van de Las Vegas politie. T-shirts, vlaggen, pennen, badges, petten, sleutelhangers, heel de mikmak. Alles zonder taxes hahaha. Niet normaal. Ik denk dat ik ook zo'n winkeltje ga beginnen bij de balie van ons teambureau :-) De vlucht naar Detroit ging vlekkeloos. Meestal klappen de passagiers na een landing. Zullen de zenuwen zijn denk ik, blij dat ze heel geland zijn. Deze keer werd er niet geklapt. Ik denk dat dit komt omdat ze niet hebben gemerkt dat we geland waren. Echt, petje af, ik heb nog nooit zo'n zachte, schokvrije landing meegemaakt zolang ik vlieg. Eenmaal in Detroit, wandelend over de pier op zoek naar onze gate kwam er in de lucht een trein voorbij gezoefd. Prachtig, gewoon door de gangen waar wij wandelden. Je kon daar ipv met de benen wagen en de lopende banden ook jezelf laten verplaatsen naar de Gates met die trein. Je hoorde hem nauwelijks, het is dat we wat zagen bewegen boven ons. Nog gekker, geloof me, komt er een politie biker door de hal gefietst. Polo aan, korte broek, helemaal behangen met wapens etc. Ik kon het niet laten, ik dacht Detroit Rock City, here I come! Ik liep op hem af en vroeg of hij een patch voor me had. Voor ik het wist waren we foto's en verhalen van elkaar aan het uitwisselen. De vlucht had inmiddels een uur vertraging, dus fock it! Hij had geen patches bij zich op zijn fiets maar hij gaat er me opsturen. Één van de Detroit police en één van het SWAT team, nice! Een uur later bij de gate zittend, bleek er nog iets meer vertraging te zijn. Uiteindelijk konden we aan boord van een 747. We hadden ons goed geïnstalleerd, laat de vlucht maar beginnen. Het duurde en duurde en het begon warm te worden in het vliegtuig. Wij onze beluchting open gezet. Kort daarop kwam het bericht dat er een technisch mankement was wat men aan het verhelpen was. Hierdoor alle motoren af en geen airco! Je maakt het allemaal mee als onderdeel van ons Amerika avontuur hahaha.Op zo'n moment wens je maar één ding, waren we al maar thuis. Maar het goede nieuws was dat we al gelijk van onze entertainment konden genieten, dus snel een filmpje opgezet. Uiteindelijk zijn we met 2,5 uur vertraging vertrokken. Ik had tijdens het wachten wat foto's terug zitten kijken van onze reis. Toen ik weer foto's van NYC zag, kwamen de herinneringen en verhalen weer boven. Wat leek dit alweer lang geleden. We hebben ook zoveel gedaan en gezien. Dat begin je dan pas te beseffen. Ik denk dat dit besef de komende dagen en weken alleen maar sterker wordt. De jongens zeiden dat ze een vette vakantie hadden gehad, maar hadden hetzelfde gevoel als ik. Nog niet alles beseffende wat we meegemaakt hebben. Wat ik me wel heel goed besef is door wie deze reis mogelijk is gemaakt. Dat hebben we alle drie te danken aan mijn mooie, lieve vriendin Chantal! Haar idee was het, dat ik op avontuur zou gaan met de jongens voordat ze niet meer meegaan. Herinneringen maken voor het leven, waar je met een lach aan terug kunt denken. Terwijl ik dit schrijf staat het water in mijn ogen. Ik schiet vol met emotie en liefde voor Chantal. Zij heeft me overtuigd dit te doen en heeft me geholpen dit mogelijk te maken. Ze heeft zichzelf op de achtergrond geplaatst en helemaal weggecijferd. Petje af voor haar. Dit zegt genoeg voor wat ze voor mij voelt en dat is geheel wederzijds. Zo terugkijkend met een traan die ik weg pink, prijs ik mezelf heel gelukkig. Twee lieve schurken van zonen en een lieve vriendin, allemaal gezond. Je staat daar niet altijd bij stil, maar maak maar eens zo'n avontuur. Wat je dan allemaal ziet en tegenkomt doet je snel beseffen hoe geprezen wij zijn.

4e laatste dag Las Vegas

Vandaag was het onze laatste dag. Ik wilde zeker nog 3 dingen gezien hebben. Dus nadat we uitgeslapen waren, gelijk wat gegeten in ons hotel. Jason en ik bestelde een broodje New York Sky High. Nou, die was inderdaad Sky High. Die kreeg ik niet in mijn mond, dus maar bestek meegenomen. We gingen buiten de zaak wat ook weer binnen ons hotel was onze broodjes eten. Ik keek eens rond en omhoog. Het was net of we in een steeg zaten te eten. Verlichting aan ijzeren kettingen boven ons, graffiti op de muren, een watertank op een uitbouwsel etc. Toen we de andere kant inkeken zagen we het gebouw Flat Iron van NYC. Kenn zei toen dat het leek alsof we in het parkje er tegenover zaten te eten. Ook dat klopte. Helemaal boven ons reed de rollercoaster, die je dus niet hoorde. Prachtig hoe het hotel New York New York de sfeer van New York terug brengt in zijn hotel. Vervolgens gingen we een taxi pakken om naar Tanked te gaan. Je weet wel, van de tv die Aquariums maken van verschillende vormen. Voor het hotel staan taxi's netjes achter elkaar te wachten totdat de man van het hotel op Ijn fluitje blaast. Dan komt er een taxi voorgereden, O ook voor ons. Ik zei waar we heen wilden en gaf het adres erbij. Hij snapte er niks van. Volgens hem bestond dat adres niet. Hij had geen idee. Ik gaf hem het adres en hij staarde naar het briefje. Ik zei vervolgens dat ie het adres in zijn navigatie moest ingeven. Hij had geen navigatie. Dat hadden wij weer! Een oude lang harige grijze rocker als chauffeur die niet wist waar wij moesten zijn! Ik had een foto opgeslagen van de route en heb hem aan de hand van die foto de weg gewezen. We kwamen precies waar we moesten zijn. Dat wij een taxi chauffeur van Vegas de weg in zijn stad moesten wijzen, hahaha. Maar goed, weet hij dat ook weer. Wij liepen bij Tanked naar binnen en werden door een medewerker ontvangen. Hij zei gelijk dat The General om de hoek stond als we met hem op de foto wilde. Wij de hoek om en ja hoor, daar stond ie, The General, net als op TV in trainingsbroek, t-shirt en gouden ketting om zijn nek. Hij zag ons, zag mijn KISS shirt, wees erna en gaf zijn duim omhoog. Op dat zelfde moment begroette ik hem met zijn bijnaam The General. Hij vroeg hoe we hier waren en zei gelijk dat als we terug wilden, zij een taxi buiten hadden staan die ons terug naar ons hotel zou brengen. Wat een service. Gelijk daarna vroeg hij of we een foto wilden en gaf hij een medewerker opdracht een foto van hèm met ons te maken. Wat een vriendelijke zachtaardige man. In hun bedrijf hadden ze voor toeristen een gedeelte ingericht met allerlei souvenirs van hun en hun tv programma. We hebben rond gekeken en veel dingen herkend van tv. In het bedrijf waren film opnamen bezig. In de verte zagen we Brett, die kale vd twee met ringbaardje en Robbie Redneck. Dit was toch wel weer mooi om mee te maken. Hierna hebben we ons door de taxi af laten zetten bij het hardrock hotel. Wat is dat een droom voor elke rocker, echt. Met een prachtig buiten zwembad met DJ stand etc. Echt een feest daar en eindelijk een slotmachine die mijn geld waardig was, precies, een KISS slotmachine. Tegenover het Hardrock hotel zit het Kiss Mini Monster Golf! Hier moesten we ook even heen. Nou ja, even! Wat een paradijs voor KISS liefhebbers! Jason verwoordde het mooi "Je voelt je zeker als een kind in een snoepwinkel hè Pa" Inderdaad, wat was dit een paradijs. De Porsche van Eric Carr stond er binnen die hij van Gene en Paul gekregen had. Een merchandise binnen, ongelofelijk! Jason zei al dat als ik miljonair was geweest, ik zeker alles had gekocht. Prachtig wat ze daar allemaal hebben. Ze hebben er zelfs een KISS Wedding Chapel! Ik kreeg er geen genoeg van. Hierna zijn we de Kiss mini golf gaan doen. Dat is een glow in the dark golfbaan, helemaal in Kiss stijl. Leuk om te doen met constant prachtige muziek van KISS. Ik was helemaal in mijn element. De jongens hebben me uiteindelijk naar buiten moeten slepen, anders was ik er blijven slapen in één van de Kiss pyjama's! Op mijn lijstje stond nog Count's Kustoms en Rick's Restoration maar het was inmiddels zo gruwelijk heet geworden, dat we besloten lekker in het zwembad van ons hotel de duiken. Na de verfrissende duik zijn we naar Fremont Street gegaan met de "gratis" bus. Oeps, na 2 haltes stapte er een controleur in, keurig in pak met Badge, vest onder zijn blouse, gun op zijn heup en lederen handschoentjes aan. Dat waren van die strakke korte handschoentjes die ik ook wel zou willen. Hij stond rustig voorin en wij halverwege. Toen de bus ging rijden riep hij ineens "Oké, show me your tickets please". Oeps, die hadden we niet! Geen probleem zei hij, je kunt ze nu kopen. Vervolgens wisselde hij mijn geld en kocht hij van ons geld voor het normale tarief kaartjes bij de automaat in de bus. Geen boete, niks. We kregen zelfs nog extra info mbt het gebruik van de kaartjes etc. Dat viel weer mee, dus mensen, koop geen kaartjes. Overdag nooit controleurs gezien. In de avond als het drukker is wel, maar als er dan eentje binnen komt, koop je alsnog een ticket voor dezelfde prijs, haha. Wat zijn ze daar toch allemaal vriendelijk. Eenmaal in Fremont Street was er een concert bezig. Luide muziek door de hele straat en op het led plafond het concert wat erbij hoorde. Terwijl ik naar het plafond keek zag ik ineens gillende mensen boven ons door de lucht vliegen. Die hingen onder een kabel onder het les plafond. Wat een gekte daar, prachtig. We hebben er bij een Ierse Pub, Hennesseys gegeten. Heerlijk, live muziek erbij, chill. In Fremont street waren 3 podia met live bands. Zodra echter een concert met Led op het plafond begon, ging alle andere verlichting in de straat uit en stopte de bands met spelen. Wij wilden ook vliegen aan het plafond. Echter waren de tickets op en zouden we pas na 2 uur aan de beurt zijn. Dus ging dit helaas niet door voor ons. We hebben de bus terug genomen na souvenirs gekocht te hebben en stapten uit bij de Strip waar we nog niet geweest waren. We hebben Treasure Island nog bezocht, Venetian, Mirage en Ceasars palace. Daar het ongemerkt al laat geworden was, deed de vulkaan van hotel Mirage geen vuur meer spuwen, was er geen gevecht meer bij Teeasure Island tussen de Sirens en de piraten en was de galerij bij Ceasars Palace met de shops net gesloten. Venetian was prachtig met zijn gondels binnen, echt ongelofelijk hoe groot dat hotel is van binnen. Ons lijstje was afgewerkt en dus konden we terug naar ons hotel. We zijn onze dagen goed door gekomen en vandaag voor het eerst wat terug geblikt naar onze vakantie. Wat is dit een prachtig avontuur geweest, mede dankzij de input van Disma Reizen/Beleef reizen en Helen en Cor! De jongens gaven aan onze Mike erg te missen. Als we weer thuis zijn, willen ze eerst Mike weer zien hahaha. Inmiddels is het hier alweer bijna 02.30 uur terwijl 06.30 uur de wekker gaat om op tijd op het vliegveld te zijn. Ik ga dus afsluiten en snel deze blog plaatsen met wat foto's erbij. Ik wil jullie lezers bedanken voor jullie medeleven en jullie reactie's. Na deze blog zal er nog één volgen van onze terugreis. Dan zit ons Amerika avontuur erop. Wat is dit toch een prachtig land. Alleen jammer van de tips :-)

3e dag Grand Canyon

Vanmorgen moesten we al vroeg ons bed uit. We werden 07.45 uur opgehaald voor een helikopter vlucht door de Grand Canyon. Eerst vlogen we over de Hoover Dam. Wat is dat een prachtig gezicht. De scène dat men van een Dam afspringt in de film GoldenEye (1995) is daar opgenomen ook al speelt dat verhaal zich in Rusland af. Verder door kwamen we over een plateau wat in de oorlog als landingsbaan gebruikt werd. Er waren twee banen die als een kruis elkaar kruiste. Hier oefende ze in oorlogstijd ook het doorstarten, landen en weer opstijgen. Deze strook werd in de film Thelma & Louise gebruikt in de scène dat ze met hun auto van een cliff afreden. Uiteindelijk kwamen we bij de South Cliff van de Grand Canyon. Man, wat is die Canyon groot en diep. Steile rotswanden, rivieren, splitsingen etc. De piloot ging langzamer vliegen toen hij zijn heli de Grand Canyon in liet zakken. Het leek alsof we er niet diep in zaten omdat de Canyon zo Fokking diep is! Hij heet niet voor niets Grand Canyon. Na een korte vlucht door de Grand Canyon, landde we op een vliegveldje in een reservaat van indianen. We konden er onze benen strekken, wat eten en toiletteren. Hierna weer de Heli in om terug te vliegen. Het was weer een mooie belevenis. Terug bij ons hotel zijn we naar het beroemde Welcome To Las Vegas sign gegaan. Er stond daar een gast die de meeste tip/fooi krijgt van heel Las Vegas. Hij zette iedereen op de foto met hun eigen toestel, gratis, maar een tip mocht altijd. Je was dit niet verplicht hoor, maar er stond me toch een rij om op de foto te gaan op die plek! Wij hebben onze eigen plek gezocht en mooie plaatjes gemaakt. Wat niemand doet, hebben wij wel gedaan. We hebben een foto van de achterkant gemaakt. Heb je die ooit wel eens gezien? Nee? Check dan de foto's. Hierna zijn we lekker het zwembad ingedoken. Na deze verfrissende duik zijn we naar de Stratosphere Tower gegaan. Bovenop deze toren bevinden zich 3 Thrill rides, de X-Scream, de Insanity en de Big Shot. Woj gaven aan eerst te willen eten. Daarvoor moesten we bij een andere desk zijn. Hier waren alleen kaartjes voor toegang tot de Tower en de Thrill rides. We kochten 3 kaarten voor alle Thrill Rides met onbeperkt aantal rides. Konden we gaan en gaan tot 01.00 uur. Vervolgens gingen we reserveren voor het restaurant. Ik mocht er niet in omdat ik een tanktop droeg. Draag ik een keer een tanktop, mag ik er niet in. Hierop naar de souvenir shop ernaast gegaan voor een shirtje. Die waren niet goedkoop en ook niet naar mijn zin. En toen zag ik een rek met 3 shirtjes voor 10 dollar! Ik vroeg wat 1 shirt koste, $3,95. Dus ik eentje gepakt. Sta je bij de kassa, wat denk je? Creditkaart aankopen vanaf 10 dollar!!! Godverrrr, heb ik weer. Toch maar 3 shirts gekocht, kan ik altijd wel iemand mee blij maken en hup naar het restaurant. Het restaurant bevond zich op de 106e etage, 253m hoog. Wat een uitzicht, prachtig. Het restaurant draaide rond, dus je kon over heel Las Vegas kijken. Om bij het raam te zitten was een wachttijd van bijna een uur. Toch maar besloten een tafeltje verder te gaan zitten. Dit was de duurste maaltijd van onze vakantie met de hoogste tip! Van de tip konden we elders 2 hoofdgerechten bestellen. Ik blijf het zonde geld vinden al die verplichte tips en taxes. Maar goed, wanneer eet je nou op 253m hoogte met zo'n uitzicht? Precies! Na deze heerlijke maaltijd zijn we naar de 109e verdieping gegaan voor 2 van de 3 Thrill rides, 265m hoog. We begonnen met de X-Scream. Nou, geloof me, dit wil je niet! Ik heb het gedaan, maar nooit meer. Ik dacht dat ik dood ging. Ik heb het ijzeren handvat plat geknepen. Man, ik had het niet meer. Je zit in een soort van karretje zoals van een achtbaan. Ik zat vooraan, NOOIT doen! Ineens gaat de rails die ophoudt zonder een dead end zoals bij een trein naar beneden, over de rand van de Stratosphere. Je wordt afgeschoten, de rails Ie je niet meer en je denkt dat je zo de diepte ingeschoten wordt, 265m naar beneden. Godsgruwelijk zeg. Ik heb echt niet genoten van het uitzicht. ik dacht dat ik te pletter ging vallen. Ik voelde mijn hart in mijn keel en riep om mijn moeder. Als die rem of beveiliging nou eens niet zou werken? Ik had het niet meer en dat 4x achter elkaar!!! Want iedereen moet op de foto! Right! Mijn polsbandje mochten ze hebben, ik hoefde daar niet meer in, wat was ik bang. Ook hier mocht geen GoPro in meegenomen worden. Dat vond ik jammer totdat ik erin gezeten had. Ik snapte gelijk waarom dat niet mocht! Vervolgens zijn we de Insanity ingegaan. Dat is een soort van Octopus van onze kermis. Alleen gaat deze weer de rand over en begint dan te draaien. Jongen, ik dacht dat ik weer dood ging. Je worst over de rand gedraaid waarna het apparaat gaat ronddraaien. Vervolgens gaat de klauw nog verder open en nog harder ronddraaien. Hierdoor kijk je recht naar beneden, 265m om precies te zijn terwijl je rond draait. Jonguh, ik verstijfde helemaal en weer kneep ik het metalen handvat plat. Dit is echt geen lolletje. Hier kan de Tilburgse kermis niet tegenop. Toch wil je naar beneden kijken terwijl je weet dat je er niet vrolijk van wordt. Als ik dan weer recht naar voren kijk zie ik de boys lachen en met hun armen los plezier maken. Ik snap dat niet, houdt toch vast! We zaten zomaar met een heup beugeltje vast! Echt geloof me, ook nooit meer!!! Op naar de laatste Thrill Ride, de Big Shot. Hiervoor moesten we naar de 112e etage, 277m hoog! Deze Thrill ride kun je vergelijken met de Tower, Free fall van de kermis. Althans dat dacht ik. Nondeju, ineens wordt je omhoog geschoten naar een hoogte van 350m! Vandaar de naam Big Shot. Vervolgens val je met nog meer snelheid 73m naar beneden. En weer omlaag, naar beneden, omhoog, beneden en nog een keer. Nou, je kon mij hierna weg dragen. Ik had het gehad. Dat onbeperkt was niet aan mij besteed. De Boys wilden nog een keer over de rand geschoten worden en dat hebben ze nog een keer gedaan. Petje af. Ik kan het van mijn Bucket list schrijven. Ik moest dit doen, meemaken, maar nooit meer...... Hierna zijn we naar de 108e etage gedaan. Daar kun je SkyJumpen. Je valt dan aan een kabel 260m naar beneden. We hebben het gezien en er alleen maar naar kijken maakt je al misselijk. Sta je danop zo'n duikplankje op je benen te trillen om vervolgens vriendelijk een duw in je rug te krijgen en als een gek naar beneden te pletteren. Goed, genoeg gezien en meegemaakt, naar beneden. In het restaurant hadden ze gezegd dat ik 20 dollar terug kon krijgen omdat ik daar gegeten had terwijl we ook de Thrill rides deden. Dat zou mooi zijn, had ik gelijk mijn shirts weer terug verdiend. Iedereen achter desks die ik hierom vroeg en die er niet over gingen, bevestigden dit. Dat is wel fijn. De eerste desk die erover ging en waar ik het aan vroeg, wilde het niet snappen denk ik. De laatste waar ik het vroeg, trok zich terug en ging in beraad achter gesloten deuren. Vervolgens kwam men terug met een heel verhaal en kreeg ik 24 dollar terug. Of ik daarmee akkoord ging? Tuurlijk ging ik akkoord, weer 4 dollar verdiend hahaha, bijna mijn tip terug verdiend. Vervolgens hebben we de gratis bus, SDX, voor ons gratis, terug naar ons hotel genomen. We wilde de rollercoaster van ons hotel nog nemen voor het slapen gaan. Wij naar boven. We dachten daar de ingang van de rollercoaster aan te treffen. Dat is ook, we zijn in Amerika! We kwamen in een hele verdieping met de meest krankzinnige spellen, niet normaal. Het houdt niet op in dit hotel. Overal vind je weer iets anders. De Rollercoaster bevond zich er ook. De prijs vonden we echter te hoog, dus zijn we naar onze kamer gegaan op de 28e etage. We hebben er bier open getrokken en hebben de dag laten passeren. Wat een dag weer zeg. Morgen alweer onze laatste dag hier in Las Vegas. Viva Las Vegas (Elvis). Ik begrijp nu waarom.

2e dag Premium Outlet Las Vegas

Vandaag heerlijk uitgeslapen. We hadden zoveel indrukken opgedaan gister en waren helemaal de tijd vergeten. Het was dus nachtwerk geworden. Ik moet de architect die dit hotel ontworpen heeft wel één ding meegeven. Slapen kun je hier wel! Je hoort niets van buiten, er komt geen daglicht binnen en het is heerlijk koel. We werden dan ook pas wakker toen jullie alweer bijna naar bed gingen :-) Oh ja, die rollercoaster die zelfs door het hotel heen raast, die hoor je niet. Buiten niet en binnen niet. Knap hoor, echt petje af voor de ontwerper. Omdat we zo laat wakker waren en het weer Fokking heet was buiten, hebben we het rustig aan gedaan vandaag. We zijn met de bus, de SDX, naar de North Las Vegas Premium Outlet gegaan. Bij MGM konden we opstappen. Nog voordat we kaartjes konden kopen stond ie er al. Daar de SDX gelijk weer verder rijdt, hebben we maar geen kaartjes gekocht. Ik dacht, lekker binnen winkelen in de airco van de Outlet net zoals in de grote Mall's in Florida. Heerlijk met deze temperatuur. Helaas, dat had ik verkeerd. De outlet was gewoon buiten net als in Roermond. Het fijne is wel, dat er van die lantaarnpalen staan waarvan de lamp vervangen is door een ventilator en dat daaronder in de rondte sproeiers zitten. Hierdoor blaast er om de zoveel meter heerlijke nevel door de lucht. Erg verfrissend. We hebben er dan ook lekker onder gezeten met een Smoothie van Strawberry/Piñacolada, brain freeze :-) Ja, je gelooft het niet, pas als je in Vegas bent geweest, maar weet je wat we hier in de outlet ook nog tegenkwamen? Ken je de film Mall Cop? In het vliegtuig hebben we Mall Cop 2 zelfs al gezien. Nou, die kwamen we hier ook tegen. Precies zoals in de film op een Segway. Echt lachen! Voordat we het wisten was het al bijna 18.00 uur. We hebben al onze aankopen uit de 5 zakken, terug gebracht naar 2. Vervolgens weer met de SDX terug. Daar we tijd hadden besloot ik nu wel kaartjes te kopen. Helaas, ik heb het geprobeerd, maar hij accepteerde geen van mijn creditkaarten, dan niet! Terug in ons hotel hadden we toch wel honger gekregen van al dat shoppen. Wij naar het Excaliber hotel. Volgens onze info zouden daar goedkope restaurants zitten. Dus niet. Daarnaast waren ze ook ongezellig van inrichting. Wij terug naar ons hotel, toch wel de mooiste van de Strip :-) waar we naar de Irish Pub zijn gegaan. Wilt u mij volgen? Maar natuurlijk! Bezwaar als we naar boven gaan met de trap? Geen probleem! Jeetje, je was gewoon in Ierland! Vanaf het moment dat je naar binnen ging en je de gastvrouw in kilt volgde, voelde je je in Ierland. Heel de inrichting met wild aan de muur, spreuken, busten, een Konings troon, het houtwerk etc. liet je denken dat je in Ierland was. Gewoon een compleet andere wereld in hetzelfde hotel!!! Een kroeg/restaurant van 2 etages! Als je dacht dat je het dan wel gezien had, had je het mis. Begint er een Ierse band te spelen, compleet met Viool en tapdanser. Zo'n volks tapdanser, die men anders noemt. Daar we morgen erg vroeg op moeten voor weer een mooi avontuur ergens in Nevada, wilden we eigenlijk weer terug naar onze kamer. Maar zo vroeg al naar bed gaat bij ons Van Erve's niet werken. Dus toch maar even de Strip op. We gingen deze keer gericht op ons doel af, nl naar de Grand Bazaar. Waarom? Omdat ze daar IO HAWK borden verkopen. Deze worden ook wel Smart Balance Board genoemd. Wij willen die graag. Die zijn wel zo fijn, scheelt een hoop loop werk. In NYC waren ze $800. Wat denk je hier? Nou? Vegas City! Niet schrikken, $1799. Ze zijn hier helemaal gek! Weet je wat ze bij ons kosten in Nederland? Nee, nou, slechts €250. Dus als je nog naar de States gaat, neem er een paar mee, verkoop ze en je hebt je vakantie terug verdiend. In de Grand Bazaar hadden ze aan het plafond allemaal van die sproei/nevel/ventilatie lampen hangen. Zalig, kijk zo maar eens op de foto. Op de terugweg kwamen we een hoop politie tegen. Ik dacht, misschien kan ik een Patch ruilen net als gister. Gister was het niet gelukt, niet eens gevraagd daar ze net een arrestatie verrichtten. Nu was dit weer het geval. Een hoop politie voor één arrestant. Ik snap dat niet hoor. Ze hebben op de man een Gun, een Tazer gun, een uitschuif wapenstok, handboeien en nog wat extra materiaal. Er stond ook een motor Cop bij, zo één als uit de serie Chips van vroeger. Echt zo'n half potje waarvan de klep laag over zijn ogen zit met nog een zonnebril eronder. Toen hij naar zijn motor liep en een map pakte met allerlei vakken, dacht ik, daar zou wel eens een patch in kunnen zitten. Dus sprak ik hem aan. Helaas was hij door zijn patches heen. Daar de anderen druk waren, ben ik maar weer zonder patch verder gelopen. We kwamen nog langs een bijzondere Elvis. Deze stond als een standbeeld te zingen. Niks bewoog aan hem, knap hoor. Nou we het toch over Elvis hebben. Toen wij na het eten door ons hotel over de casino vloer richting de Strip wandelde, kwam ons een Elvis tegemoet. Deze leek echt sprekend, mooi in wit pak met glitter stenen, zwarte kuif, zonnebril, ringen, de hele mikmak. Hij kwam ons tegemoet gereden in een scootmobiel met achterop een plaat met de tekst Rock 'n Roll. Nou dat deed hij zeker, snapte? Wij gaan slapen lieve volgers. Morgen weer een nieuw bericht met een nieuw avontuur.

1e avond in Las Vegas

Op naar Las Vegas! We hadden de tip gekregen om even van de route af te wijken en naar Calico, een Ghost Town te gaan. Dat moest je gezien hebben. Nou, we hebben het gezien in een hitte van 44 graden! We gingen kapot en wij hadden een ander idee van een Ghost Town dan onze tip gevers. Wij dachten een verlaten stad met lege krotten aan te treffen. Helaas, de Amerikanen hadden een mijn stadje na gebouwd. Dan denk je, ik ga eens kijken hoe de saloon eruit ziet en de drugstore e.d. Nou, helaas, in elk gebouw zat of een souvenir shop of een restaurant. Om binnen te komen moest je al betalen en om met het treintje een rondje te rijden moest je ook weer betalen. Money makes the World go round. We hadden het snel gezien in Fake Ghost Town in 44 graden, Fok! Was niet aan ons besteed. Maar, we waren toch in de buurt, dus doen, we komen er niet zo snel weer. Als je de foto's ziet, lijkt het wel erg mooi, maar dat zegt meer iets over de fotograaf :-) Snel door naar Las Vegas. Even het gas open, kijken wat die Explorer kan. Nou, die is snel hoor! Gemiddeld heeft ie 1 op 8, bijna 9, gereden. Onderweg kwamen we nog langs een soort Roswell landschap. Er stond 3 grote metalen spiegels in de woestijn. Deze vingen het zonlicht op en verspreidde dit over het land. Echt sciencefiction. Toen reden we Las Vegas binnen, zo bij ons hotel New York New York. Mijn tip gevers hadden verteld dat als je Vegas binnen reed, je bij het Logo "Welcome to Las Vegas" kon parkeren voor een foto. Ik heb geen logo gezien! Jammer. We hadden de auto nog tot 18.00 uur, dus besloten we de Strip af te rijden. Wat we toen allemaal zagen, niet normaal. Die Fokkers hebben alle steden nagebouwd hier. Tip: als je geld wilt besparen, ga naar Vegas en je kunt alle landen bezoeken tijdens je vakantie. We wisten niet wat we zagen. Het Vrijheidsbeeld, de Eiffel toren, the Eye van London, Venetië, Egypte etc. Niet normaal wat hier allemaal is neergezet. Aan het einde van de strip zijn we naar de Pawn Shop gegaan van Chumlee en the Boss. We waren er nu toch en het is anders veel te ver lopen. We zijn binnen geweest en hebben wat rond gekeken. Ook zijn we nog op de foto gegaan met Rick Harrison. Van daaruit snel de auto terugbrengen. 17.57 uur was ie terug met een lege tank zoals afgesproken. Je kon er nog 3 mijl mee rijden :-) We hadden deze vakantie met deze Ford Explorer 1049 Miles gereden. Dat is een goede 1678 km. Weer terug in ons hotel hebben we heerlijk gegeten. Hierna zijn we de Strip opgegaan. De zon was inmiddels onder, dus moest het nu prachtig zijn buiten. Nou, het was meer dan dat. Wat is Vegas bij "Nacht" zwaar ziek mooi!!! Ik kan na deze eerste avond al een boek schrijven. Maar het is precies zoals Jason zei, je moet hier geweest zijn om te geloven wat we zeggen. Bizar wat hier allemaal gebeurd. Ons hotel bestaat uit 11 hotels! Echt waar. Elk hotel, zoals die van ons heeft een Casino, maar ook restaurants, winkels, theater, zwembad, fitness, etc. En alles is 24/7 open. Overal mag je eten, drinken en roken. In het casino, op straat, op de wc, echt waar. We zagen een gast op een Segway door het casino van automaat naar automaat gaan. Overal straatartiesten, nep figuren om mee op de foto te gaan, zwervers, bedelaars en op elke hoek van de straat wordt je geronseld om naar een strip club te gaan. Het was trouwens nog 36 graden toen we buiten liepen. Ze lopen er luchtig bij hier. Men schaamt zich er ook niet voor. We kwamen in een casino waar een live band speelde en schaars geklede dames op tafel dansten. Waarschijnlijk om je aan de gok tafel te krijgen, te houden en af te leiden zodat je veel verliest. Overal lopen zatte mensen. Het gaat maar door. De jongens zijn zwaar onder de indruk. Zij hebben al aangegeven dat ze zeker nog eens terug gaan. Ze vinden dit de ziekste stad van onze trip door Amerika. Het is hier ook echt prachtig, alleen Fokking Hot. Nergens zie je klokken, je vergeet de tijd, daarom liggen we er ook zo laat in. Er is zoveel te zien en te doen hier. Straks maar eens goed uitslapen. Morgen hebben we plannen gemaakt, die je morgen zult lezen. Ik zeg, welterusten en de groeten uit Vegas.

4e laatste dag Paramount Pictures

Vanmorgen hebben we een bezoek gebracht aan Paramount Pictures Studio's. We hebben een rondleiding gehad van dik 2 uur over het Paramount Pictures terrein en zijn in een paar studio's geweest. Wat was dat indrukwekkend. We mogen niet alle geheimen verklappen en mochten in de studio's geen foto's maken. Maar wat komt er veel bij kijken zeg. Vandaag de dag filmen ze veel op locatie bij het maken van films. Op hun terrein, wat de grootste oppervlakte van LA behelst in eigendom, staan 32 studio's. Ook zijn er hele straten nagemaakt die men zo kan aanpassen evenals de gebouwen. Na de voordeur zit niks meer, allemaal fake dus. Alfred Hitchcock echter had in studio 21 een hele wijk laten bouwen met appartementen etc. Hij liet zelfs auto's binnen rijden. Hij was paranoia en wilde het nu eenmaal zo. We zijn op de set van Dr. Phill geweest. Zijn vrouw is bij alle opnames aanwezig. Ze heeft een vaste plek in het publiek. Haar stoel heeft als enige een armleuning en een zacht zit gedeelte net als de stoel naast haar voor haar bodyguard. Op haar zijn spots gericht. Achter de coulissen heeft ze zelfs een make-up kamer zodat ze er picobello uit ziet. Ik kan nog veel meer vertellen van wat we gezien en gehoord hebben, echt indrukwekkend. Eentje dan: Tom Cruise doet echt zijn stunts zelf, vindt ie veel te leuk om een ander te laten doen. Zo heeft hij echt zelf aan de vliegtuig deur gehangen in zijn laatste Mission Impossible terwijl deze opsteeg! Oh ja, ze hebben ook een grote deur en een kleine deur om je respectievelijk klein of groot te laten lijken terwijl je dat niet bent. Dat hebben ze ook toegepast bij The Hobbit. De studio's worden momenteel gebruikt voor opnames van tv series. Paramount levert de materialen. Je huurt een studio dus voor opnames. Ook de nagemaakte straten met alle props huur je. Zo kun je er films maken of opnames welke je in je film monteert. Zoals ook gedaan is bij Raiders of The lost Ark. Afijn, het is zo groot, dat alles mogelijk is. Ze hebben er zelfs een eigen bioscoop en geen kleintje. Na deze unieke ervaring zijn we gaan kijken of we dichter bij het Hollywood Logo konden komen. Hugh Heffner, Playboy, heeft de letter "W" geadopteerd. Hij vindt die letter op een Bunny lijken. Als deze onderhoud nodig heeft wordt hij gebeld voor een donatie. Er zitten by the way op elke letter 400 lagen verf zodat ze eens in de 20 jr een nieuw verfje nodig hebben. Het Hollywood sign is het nummer 2 bekendste Logo van de wereld. Op nummer 1 staat.......de gouden "M" van McDonalds. Het is ons gelukt zonder uit de auto te stappen dichterbij te komen. We konden het bijna aanraken. Op weg naar het Logo kwamen we borden tegen waar op stond "road closed, local only" De weg was echter niet gesloten. Je kon er zo langs rijden en daar wij al een tijdje in LA zijn en de weg al goed kenden, voelden wij ons toch ook al wel Local. De foto laat zien hoe dichtbij we waren. Vervolgens zijn we Downtown gegaan. We wilden ook midden in het centrum van LA zijn geweest tussen de wolkenkrabbers. De wegen midden in het centrum zijn eenrichting. Net zoiets als onze cityring, alleen met 6 rijstroken naast elkaar! De boys herkenden alles weer uit GTA. Ook het park tussen de hoge gebouwen. Precies daar tussenin hebben we onze laatste avondmaal genoten op een soort van rooftop bar. Om ons heen waren hogere rooftop bars, maar die van ons was zeker zo mooi met prachtig uitzicht. Om de avond af te sluiten zijn we naar een groot winkelcentrum gegaan in de buitenlucht welke tot middernacht en later geopend is, genaamd The Grove. Was ook bijzonder om te zien. Van buitenaf namelijk allemaal betonnen gebouwen, maar eenmaal geparkeerd en uitgestapt, stap je in een andere wereld. Een winkelstraat met een tram, bioscoop, park, fontein, winkels, restaurants en nog veel meer. Dit was een leuke afsluiting van LA. We hebben het super naar ons zin gehad en verschillende gezichten van LA gezien. Morgen onze laatste stop Las Vegas. Gaan jullie weer mee?

3e dag Six Flags

Was ik maar niet zo braaf! Kenn had op de site van Six Flags gelezen dat GoPro's verboden waren in het park. Nou leek het me juist vet gaaf om de GoPro in de rollercoasters mee te nemen. Toch maar het zekere voor het onzekere gekozen en de GoPro incl. onze gsm's in het hotel gelaten. Dus geen foto's en geen films. Al snel bleek dit geen verkeerde keuze. Ik hield me overal aan vast tijdens de ritten, jeetje, wat gingen die Fokking snel. Je zit zo opgesloten dat zelfs een gsm in je broekzak al niet tof was geweest. We stonden na opening van het park als eerste vooraan bij de rollercoaster Goliath. Laat de pret maar beginnen! De karretjes stonden al klaar, dus gas erop. Dachten wij, maar niks gas erop. Het duurde en duurde. Het werd steeds drukker met technici. Zelfs de medische dienst? Wij wachten, want we stonden vooraan :-) Er liepen medewerkers naar boven. Uiteindelijk kwam een techneut terug en ineens kwamen er karretjes naar beneden met mensen erin, goed wit! Nu is het opgelost, dachten wij.......NOT! Het bleef duren, proef draaien en draaien. Na bijna 45 min geduld zijn we weg gegaan. Als je iets vroeg, wisten ze niks boven terwijl beneden bij de ingang 2 medewerkers bezoekers weigerden ivm de storing!!! Zonde van de tijd. Dan maar snel de Lex Luthor Drop of Doom in. was net zoiets als de Tower Vd kermis bij ons. Bij deze was de vrije val van 277 feet, 84m. Je bleef vallen, ik kreeg geen adem! Schitterend, snel verder. We zagen dat op de Twisted Colossus de karretjes stil hingen op de schuine helling naar boven. Dus doorgelopen naar de Scream en gillen deden we. We hebben alle drie een zere keel van het schreeuwen. Hierna in de Batman. Daar hang je onder totdat je over de kop gaat. Dat was ook een belevenis. Toen de Green Lantern. Die zag er niet spectaculair uit, was eigenlijk simpel en klein. Right! Totdat je erin gezeten hebt. Fok, wat was dat een zwaar ziek vet gaaf coastertje. Echt, de ziekste tot nu toe. Het moet gek gaan als deze nog zou worden overtroffen. En weet je, het gebeurde, echt waar, de volgende en de volgende werden steeds zieker!!! Je kon niet kiezen, wat een fokking zwaar zieke vet gave rollercoasters zijn er in dit grootste rollercoaster park van de wereld Magic Mountain. The Riddler's Revenge is een rollercoaster waar je rechtop in staat, echt waar. Dus staand maak je loopings, spins etc. Kan het nog gekker.....ja, het kan nog gekker.....SUPERMAN! Je zit ontspannen te wachten en ineens wordt je volgas achterwaarts weg geschoten met een snelheid van 160km/u om vervolgens steil 84m omhoog te gaan. Echt steil, recht omhoog! Je ziet en voelt de aarde onder je vandaan verdwijnen en dan, dan ga je weer net zo snel terug naar beneden. Fokking ziek, dit was toch wel de ziekste rollercoaster.......dachten we. Op weg naar de X2 pakten we de Viper mee. Geen rij, gelijk instappen. Was een oudere coaster, dus we werden wat meer door elkaar geschud, maar in Nederland zou ie volle zalen trekken :-) Dan de X2, Fok! Wat was deze toch weer ziek. Je ligt erin op je rug als je vertrekt. Als je vertrekt wel ja, godverrrr. Dat ding draait met de loopings en spins mee waardoor je eronder hangt als Superman. Je ziet de aarde onder je door vliegen en weer terug en weer terug. Fok, dan moet je echt goed vastzitten, je denkt echt als je ineens draait en dus vliegt, als je me nog kunt volgen, dat je eruit gaat vallen. Wat was dat weer een heftig ritje, zalig! We wilden de Tatsu nemen, maar had een wachttijd van 1 uur. Het park was nog een uur open, dus besloten we als afsluiter te eindigen waar we aanvankelijk begonnen waren, de Goliath. We werden daar verwelkomt door Susan die ons ook geholpen had bij Superman. Bij Superman mochten we kiezen waar we wilden zitten en nu mochten we dat weer van Susan. Ze zei nog dat we de dag niet beter af hadden kunnen sluiten dan met de Goliath, prima keuze. Deze heeft de langste/hoogste drop van 255 foot, 77m. Deze ging niet over de kop, dus we dachten een flauw ritje te gaan maken. Dus niet, godverrrr wat ging die Goliath snel en die eerste drop van 77m, die ging toch steil naar beneden!!! En toen die bochten die kwamen etc. Ik voelde mijn oogballen uit mijn hoofd gedrukt worden, zwaar ziek. Susan had gelijk, de perfecte afsluiter. We hadden 9 rollercoasters gedaan. De ziekste van het park, alle andere waren voor pussies! Verder valt het park vies tegen. Het is kaal, leeg, slechte bewegwijzering, geen sfeer, dichte shops, oude vervallen attracties die gesloten zijn en alle attracties hebben hun wandeling er doorheen gemaakt van stalen golfplaten. We stonden bij een coaster waar ze doek gespannen hadden boven het loop gedeelte. We dachten dat dat voor de zon was, attent! NOT, dat was om alles op te vangen wat bezoekers verloren tijdens het ondergaan van de rit. Er lag geld op, petten, achterkanten van gsm's etc. Toch attent! Na een hele dag in rijen, staand in de zon, doorgebracht te hebben, waren we toch wel moe. We zijn recht naar ons hotel terug gereden, hebben onze gsm's gepakt en zijn na een opfrisser op zoek gegaan naar een restaurant. Er zaten genoeg eettenten in de straat van ons hotel, dus gingen we te voet. Wat bleek, het waren allemaal fastfood tentjes. Daar hadden we geen zin in. Tussen al die fastfood tentjes zag ik een Thai's restaurant. Op de één of andere manier voelde dit goed. eenmaal binnen bleek het gevoel te kloppen. Het was er druk en overal kranten artikelen en award winning trophy's van deze Thai. De beste van LA!!! Dat hadden wij weer en inderdaad wat was deze Thai goed. Buiten het feit dat ik mijn bord al op had voordat Kenn zijn eten had, maar dat hing ook aan de muur te lezen. Het ging hen om de kwaliteit van het eten, niet de snelheid! We hebben weer een mooie dag gehad, heerlijk genoten en lekker pittig gegeten. Morgen alweer onze laatste dag in LA. Oh ja, wie zei ook alweer dat de politie van LA geen patches meer ruilde? Bullshit! Bij de uitgang van het park staat een politie post en buiten stond een politieman. Wat denk je? Tadaa, ik heb er 1!

PS: De foto's vd coasters heb ik van internet :-)

2e dag Santa Monica

Na heerlijk te hebben uitgeslapen zijn we naar Griffith Park gereden. Daar heb je een observatorium van waaruit je ook mooi zicht hebt op LA en de letters Hollywood. Het uitzicht hebben we gezien in het voorbij rijden. De letters niet. Het was daar zo druk dat alle toegangswegen naar het observatorium afgesloten waren en parkeren was ergens onderaan de berg, NOT! Vervolgens zijn we naar het huur huis gereden van Michael Jackson in Beverly Hills. Hij huurde dit voor $100.000 per maand! In dit huis is hij dus gestorven. 2 dagen na zijn overlijden heeft de eigenaar het toegangs hek met een zeil dicht gemaakt. Er kwamen te veel mensen op het huis af en het hek werd vol gehangen met bloemen, brieven etc. Ik ving dit op van zo'n toerbus die er stopte met toeristen. Terwijl wij daar stonden waren er al zeker 5 voorbij gekomen. Het is precies zoals de tip die ik had gekregen. Als je zo'n Movie Stars Homes Tour doet à $47 pp, zie je alleen maar hekken en muren hahahaha. Wij zagen ook alleen maar hekken en muren! Hierna zijn we naar het huis van Gene Simmons gereden. Je kon er mooi voor zijn oprit parkeren. Ik in mijn KISS shirt voor zijn deur. Je kon het huis zien vanaf de oprit. Precies zoals op de serie Family Jewels en op YouTube. Ik herkende het meteen. Na wat foto's belde ik aan. Ik kreeg gelijk een vrouwen stem te horen. Dit was niet Shannon Tweed! Ik zei dat ik een groot fan ben, uit Nederland kwam en vroeg of Gene thuis was. Kort maar krachtig was het antwoord: "Sorry, wrong address". Nou, ik weet zeker dat dit het juiste adres was. Of hij moet sinds heel kort verhuist zijn, maar dat betwijfel ik. Ik heb vervolgens een briefje geschreven en in zijn brievenbus gedaan. Misschien belt ie me nog of krijg ik nog een mailtje van hem, misschien. Hierna zijn we naar Santa Monica gegaan, naar de Pier. Onderweg herkenden de boys alles van het spel GTA. Het was precies zoals in het spel. De gebouwen, de clubs, de wegen. Ze konden mij zo de weg naar de Pier wijzen. Ik heb mij navigatie maar uitgezet hahaha. Op de pier zat naast een hele kermis en een blik vol waarzeggers ook een politiebureau. Santa Monica Police en aan het einde van de Pier Santa Monica Harbor Police. Sinds9/11mogen ze geen politie logo's meer afgeven. De Los Angeles Police hebben geen Logo meer op hun uniform. Die zijn helemaal in het zwart. Na de Pier bezocht te hebben, de boys wisten er alles al van te vertellen, hebben we een fiets gehuurd en zijn we langs het strand naar en over Venice Beach gefietst. De boys wisten me precies te vertellen waar het skatepark lag en Muscle Beach. Het klopte nog ook. Onderweg nog met LA Police Bikers gesproken. Ze waren jaloers dat onze Bikers clip-on schoenen hadden. Zij droegen eigen gympen! Iets verderop kwamen 2 politie te paard aan. Die dragen weer een cowboy hoed. Aan hun zadel hing een houten Samurai zwaard, echt waar, dit lieg ik niet. Daar kunnen ze flink mee meppen van die hoogte! Net als in de film kwamen wij al fietsend skaters tegen, hardlopers, segway's, rollerblades, trikes, skeelers en tussen alle kraampjes, toeristen en zon aanbidders lagen hoopjes verslaafden/zwervers. Het was een mix van alles. De skatebaan lag er goed bij. Steve'o en Justin Bieber hebben daar nog geskate. Helaas was Venice Beach Freak Show gesloten. Eenmaal terug wilden we vis eten aan Redondo Beach. Op de één of andere manier kwamen we uit in Long Beach godverrrr. Tering ver gereden in files op wegen met 7 rijstroken aan elke kant! Dan maar terug naar Manhattan Beach om wat te eten. Het was inmiddels donker helaas. Kwamen we daar aan, bleek Manhattan Beach naast Redondo Beach te liggen....! Na een heerlijke en super vullende maaltijd gelijk ri. hotel gereden. Het was laat geworden, maar weer een mooie dag. Morgen gaan we er wel op tijd uit. Hopelijk ben ik aan het einde van de dag niet te ziek/misselijk om weer een nieuwe blog te schrijven.