Vandaag naar Los Angeles gereden. Het was een ritje Renesse zeg maar, alleen met 6 rijstroken en door bergen. Na ingecheckt te hebben bij Dunes Inn, zijn we naar Hollywood blv gereden. Wij wilden de sterren zien! We hadden ons er veel van voorgesteld, maar wat viel ons dat tegen zeg. We hadden de wagen geparkeerd, laten parkeren, voor de hele dag. We dachten dat we er nl. wel de hele dag zouden vertoeven. We hadden het eigenlijk zo gezien. We zagen een lelijk Chinees ogend gebouw wat een theater was. Leuk, dachten wij, een Chinees theater, niet bijzonder verder. Kennelijk was dit wel bijzonder. Iedereen nam er foto's van, vooral Chinezen! Dus dacht ik, maak ook maar een foto, zal wel iets zijn en dat was het ook. Blijkt dat in dit theater elk jaar in maart de Oscars worden uitgereikt! Vandaar die grote Oscar beelden buiten en die honderden kleine binnen in de winkels! Voor dit theater liggen in cement voet- en handafdrukken van filmsterren. We moesten nog eten en zagen de eerste Hooters van onze reis. Wij naar binnen. In plaats dat we vriendelijk begroet werden en naar een tafel geleid, werd ons een Hooters kalender opgedrongen van veel te duur. Toen we die niet wilde, liep ze weg naar mensen die aan het eten waren om daar de kalender te slijten. Moesten wij nu zelf gaan zitten of wat? Beleefd staan wachten en na 5 min kwam een Hootertje die ons meenam naar een tafel. We schoven net onze kruk aan toen datzelfde Hootertje ons vroeg aan een andere tafel plaats te nemen. Geen probleem. Gelijk stond er een nieuwe Hooter die haar naam op een servet schreef en ons zou helpen. Ho ho, gelijk Hootertje 1 erbij. Er ontstond ruzie om de tafel. Dat hebben we geweten. Hootertje1 niet meer gezien, Hooter 2 vroeg telkens een minuut geduld als we iets wilden bestellen of vragen. Ik had al om een refill van onze drank gevraagd omdat het eten zout was. One minute please! Ik wilde net zelf gaan refillen toen ineens Hootertje weer verscheen, die gelijk onze bekers opnieuw vulde. Toen de rekening. Ik had de VISA erbij gelegd. Ondertussen onze drankjes opgedronken. Hootertje en Hooter druk met zichzelf, dus besloot ik te vertrekken. Ik deed mijn VISA terug in mijn portemonnee en stond op om te gaan. Toen was Hootertje er ineens snel bij. Ik heb het ze meegegeven en GEEN tip gegeven! Deze Hooter met nep Hooters is voor mij zijn naam niet waardig. Afijn, links en rechts van dat lelijke Chinese theater liggen winkels en een groot winkelcentrum. Nu wist ik van Helen en Cor, dat vanuit dat winkelcentrum een view is naar het Hollywood sign. Dat hebben we dan ook gezien. Verder stonden er nog grotere neppers op straat om mee op de foto te gaan dan in NYC. Er liggen 3800 sterren in de Walk of Fame, ik heb ze geteld. Leuk, maar een ster is een ster. Als we niet bij Hooters hadden gegeten waren we er met een half uur weer weggeweest. Wat viel ons dit tegen. Eigenlijk kan ik bovenstaande samenvatten met een lelijk oud Chinees ogend theater met links en rechts ervan souvenirs winkels. Als dit het beloofde LA was...... Vervolgens zijn we naar Rodeo Drive gegaan in Beverly Hills. Kijk, daar werden we nou wel blij van :-) Daar konden we uren vertoeven. De straat met de dure winkels is niet zo groot als Hollywood blv, maar er is veel meer te zien. Auto's, nee kunstwerken, uniek in zijn soort. Speciaal getuned, gewrapt, etc. Het wemelde er van de Maserati's, Rolls Royce's, Bentley's, echt prachtige exemplaren. De Arabieren nemen zelfs hun Bugatti Veyron, 450 exemplaren waarvan 3 in Ned, mee en de Spanjaarden hun LA Ferrari, slechts 499 exemplaren. De vrouwen van de Arabieren zaten luxe te eten tegenover het hotel terwijl hun kinderen op Smart Balancing Boards over Rodeo Drive racete. Prachtig. We waren helemaal blij. We hebben nog gekeken naar een Moncler jasje, maar die was net iets te duur. We genoten van het geluid van de pk's die voorbij reden. Wat is LA dan toch weer mooi :-) Gezinnen die door chauffeur worden afgezet en een rijke Afrikaan die uit zijn dikke Mercedes Maybach een duur tasje met inhoud aan een zwerver geeft die in zijn rolstoel zit te bedelen. En tussen al dit gebeuren loopt een Tilburger in KISS shirt op teen slippers Hahahahahaha. Hierna zijn we naar Kat von D gereden, LA ink. We hebben een kijkje genomen en ik heb een tanktop gekocht van haar. Helaas was ze er zelf niet en ben ik vergeten te vragen wanneer ze er wel was voor een fotootje. Ze waren de shop aan het verbouwen, vandaar dat ze nu naast de originele shop zaten, iets kleiner. De weg naar La Brea Av waar Kat von D zit, Santa Monica blv genaamd, is Gay blv. Echt, deze weg zit vol Lollipop's en winkels. Waar je ook keek, echt overal. Zo zit je in Zombie Town, zo in Gay Town. Na Kat von D gingen we eten bij een Japanner of Chinees. Zag er goed uit van buiten. Eenmaal binnen zaten we omringd met vrienden ;-) Juist, deze bistro zat op Santa Monica's blv, hahaha. Het was heerlijk, hebben zelfs nog eten meegenomen omdat het zoveel was. Hierna zijn we naar Mulholland Drive gereden om over LA uit te kijken. We reden omhoog door een wijk met enorme huizen en dikke auto's op de oprit. Ineens kwam ons een gele McClaren P1 tegemoet, 1,2 miljoen! Was prachtig om daar te rijden. We voelden ons net filmsterren. Toen kwamen we op het plateau waar vanaf je over LA kon kijken. Prachtig, net als in de film. Het was een beetje mistig, maar toch nog erg mooi. Nu lig ik op mijn bed dit verhaal te schrijven met een Bud Light erbij. Onze eerste indruk? Rijk, machtig. Kenn wil hier wel wonen, zeker als hij miljonair is, dan valt het niet op dat hij rijk is. Iedereen rijdt hier in dikke auto's.